Novak Dunđerski (1830-1862.) je drugi sin Gedeona, deda-Gece. Bio je čuveni narodni kapetan u odbrani Sentomaša u Revoluciji 1848/49. godine na feketićkoj ćupriji. Umro je mlad u 33. godini života. Imao je dvojicu sinova: Milana i Stevana.
Stevan Dunđerski (1860-1933.) je u Srbobranu ono što je njegov stric Lazar u Vojvodini, a braća od strica Bogdan i Jaša u Bečeju i Novom Sadu – sinonimi bogatstva Dunđerskih. Na sredini Srbobrana ima vanredno lep dvor i spahiluk u iznosu od oko 3.000 jutara zemlje, od koje zemlje je velik deo uzet u agrarne svrhe (nakon Prvog svetskog rata). Upamćen je i kao graditelj mauzoleja na srbobranskom groblju za čije je podizanje platio iznos u vrednosti 200 vagona pšenice. Bio je sjajan domaćin regentu Aleksandru Karađorđeviću, kasnijem kralju, kada je ovaj dolazio u Srbobran 1919. godine.
Nakon njegove smrti 1933. godine, pisano mu je u zaslugu sledeće: „Vrata njegovog gostoljubivog srpskog doma bila su otvorena najuglednijim Srbima, književnicima, umetnicima i najuglednijim javnim i nacionalnim radnicima srpskim. I njegovo Veličanstvo naš Kralj, pre 13 godina bio je gost u domu ovog čestitog Srbina. Na svome velikom imanju vodio je uzornu ekonomiju. Učinio je mnogo dobra za opštinu srbobransku, a i za crkvenu opštinu. Bio je do smrti predsednik Prve srbobranske štedionice, jednog od najjačih i najsolidnijih naših novčanih zavoda u Srbobranu i okolini. Pripadao je staroj Miletićevoj srpskoj narodnoj slobodoumnoj stranci i bio lični prijatelj narodnog prvaka dr Mihaila Polita Desančića.”
Facebook Komentari
