Srpski istoričar dr Lazar Rakić je rođen 22. decembar 1929. u Nadalju, gde je pohađao osnovnu školu, a gimnaziju u Bečeju. Studirao je istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je diplomirao 1957. godine. U vreme prinudnog otkupa poljoprivrednih proizvoda, još kao gimnazijalac, Rakić se pobunio pa je više meseci proveo u zatvoru.
Radio je kao profesor u Pančevu, Vršcu, Beogradu, Zrenjaninu i Novom Sadu. Kao prosvetni radnik bio je zaposlen nekoliko godina u Međuopštinskom pedagoškom zavodu u Novom Sadu. Doktorirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu sa disertacijom Radikalna stranka u Vojodini (1971). Na istom fakultetu je sa navršenih četrdeset godina otpočeo univerzitetsku karijeru, ranije ometenu iz političkih razloga. Docent je postao 1974, vanredni profesor 1983. a redovni 1986. godine. Rakić je predavao istoriju naroda Jugoslavije u novom veku i metodiku nastave istorije.
Rakić se bavio istorijom srpskog naroda u južnoj Ugarskoj, posebno istorijom Vojvodine od Revolucije 1848. godine do kraja Prvog svetskog rata. Najveći deo svojih radova posvetio je ovoj tematici. Pisao je i o pedagoškoj praksi i teorijskim i praktičnim pitanjima nastave istorije. Njegova bibliografija boji oko 180 naučnih i stručnih radova. Pored naučnih i stručnih radova objavio je i udžbenike istorije za treću godinu osnovnog obazovanja odraslih (Novi Sad, 1980), radnu svesku za sedmi razred osnovne škole (Novi Sad, 1980, više kasnijih izdanja), udžbenik istorije za peti razred osnovne škole. Godine 1988. objavio je izuzetno značajnu monografiju Nadalja do 1945. godine.
Preminuo je 27. oktobra 1992. godine u svom Nadalju. Njemu u čast, glavna ulica u Nadalju nosi naziv dr Lazara Rakića.
(Izvor: Ракић, Лазар (Петар Крестић, стр. 615), Енциклоепдија српске историографије, Београд 1997. preko: Istorijska biblioteka, Lazar Rakić,
