Svečana akademija povodom slave Svetog Save održana je sinoć u sali Malog pozorišta, u organizaciji Doma kulture Srbobran i u saradnji sa Srpskom pravoslavnom crkvenom opštinom Srbobran.
Da postoji građanin Srbije koji nikad nije čuo za Svetog Savu, nakon sinoćnjeg programa bi taj isti čovek osetio najdublje poštovanje prema imenu prvog srpskog prosvetitelja i arhiepiskopa. Svečana akademija je jednako istakla obe te strane Savinog uticaja na razvoj naroda, države i crkve, obrazovanje i vera u bliskoj sprezi.
Životnu priču Svetog Save prisutnima u sali su predstavili sveštenik SPC u Srbobranu – Srboljub Srdić i direktor Doma kulture – Dejan Korceba, prvi o duhovnom, drugi o svetovnom delu tog života. Otac Srdić je govorio besedu posvećenu prvom poglavaru Srpske crkve, o njegovim visokim moralnim i najčistijim ljudskim vrednostima, kako je i danas Sava jednako važan za srpsku porodicu kao osnovni stub društva, i za veru hrišćansku kao, pojedinačnačno gledano, najsvetliji njen primer na ovim prostorima.
Korceba je prisutnima govorio o istorijskim činjenicama koje su poznate o najmlađem sinu Stefana Nemanje, od mesta rođenja, preko svega onog što je uticalo na mladog Rastka da se potpuno posveti veri, do svih njegovih dela koja su ostala upamćena i koja se čuvaju od zaborava iako su se dešavala pre osam stotina godina.
Kako bi program bio raznovrstan, kulturno i muzički prožet, potrudili su se: pesnik Goran Blagojević, solistkinja Marina Brankov, i Hor Osnovne škole “Vuk Karadžić”.
Blagojević je govorio stihove pesama, “Na Savinom putu” od Gojka Đoga, i “Govori gospode” Svetog vladike Nikolaja Velimirovića, dok je Marina pevala pesmu Alekse Šantića “Što te nema”, ujedno svirajući harmoniku, potom je otpevala i “Preleteše ptice lastavice”, a deca iz Vukove škole su pevala “Himnu Svetog Save”.
Moderator večeri je bila Teodora Momčilović, učenica Gimnazije “Svetozar Miletić”.
